Nie lubię poniedziałków

Nie lubię poniedziałków, szczególnie jak sobotę i niedzielę spędzam w szkole, do której muszę dojechać i wrócić późnym wieczorem. Droga była fatalna, mgła, ciemno, a ja nie lubię jeździć po ciemaku. Wróciłam zmęczona, odzwyczaiłam się od siedzenia w ławce. Wojtek został oczywiście z babcią, tata jak zwykle w pracy, jedynie w niedziele spędzili razem kilka godzin bo z rana też w pracy. Co ja bym zrobiła bez mojej mamy, jest dla mnie ogromną pomocą w opiece przy Wojtku. Gdyby nie ona chyba bym nie mogła podjąć tych studiów, bo na tatę nie ma co liczyć, tata jest non stop w pracy, do szału mnie to doprowadza, bo ileż można. W domu są ostatnio ciągłe kłótnie z tego powodu. Nie można tak żyć na dłuższą metę, cierpi na tym Wojtek, cierpię na tym ja. I nie potrzebujemy tych pieniędzy az w takim zakresie, żeby prawie nocować w pracy. Ja oficjalnie jestem na urlopie dalej a w rzeczywistości co drugi dzień w pracy, inaczej się nie da, ale na chwile, pocieszające...Nakupiłam sobie książek nowych, byłam również w bibliotece i powymieniałam i mam zamiar czytać, czytać, czytać, oczywiście w czasie gdy Wojtek w przedszkolu bo później to już tylko lego, auto, lego, auto do wieczora:)